OLIMPIJSKE IGRE...

...su medjunarodno sportsko takmicenje koje se odrzava svake cetvrte godine po uzoru na strogrcke igre istog naziva.

   U antickoj Grckoj to je bilo opstehelensko takmicenje, odrzavano u olimpiji (sveto mjesto na sjeverozapadu Peloponeza). O porijeklu ovog takmicenja nema pouzdanih podataka. Po jednoj legendi prve O.I. ustanovio je Herakle 1253. g.p.n.e. , a po drugima one su postojale od 820. g.p.n.e. i uvedene su u cast Zevsa i Kronosa, ili u znak sjecanja na Pelopsovu zenidbu. Njihovo postojanje prije 820 g.p.n.e. potvrdjuje jedan istorijski spis koji belezi da ih je te godine obnovio Likurg.

   U drevnoj Heladi bilo je poznato nekoliko znacajnoh atletskih igara: Istmijske, Nemejske, Pitijske i Olimpijske. Poslednje su postale narocito popularne, potisle ostala takmicenja i dobile opstehelenski karakter. Prve zabiljezene O.I. drzane su 776. g.p.n.e. i od tada ih Grci odrzavaju svake cetvrte godine, no iskopine zgrada u Olimpiji potvrdjuju da su O.I. odrzavane i mnogo ranije.

   Grci su veliku paznju posvecivali telesnom vaspitanju muske omladine da bi se sto bolje pripremili za ratne napore. Jos prije stupanja u vojsku mladici su vjezbali u gimnazionima i palestrama i sticali fizicku kulturu. Iz takvog shvatanja vaznost tjelesnog vaspitanja proisticala je iz popularnosti O.I. Njihov veliki znacaj ogleda se u tome sto su Grci od treceg vijeka p.n.e. poceli po njima racunati vrijeme. U O.I. od osmog vijeka p.n.e do petog vijeka p.n.e. ucestvovali su samo grci, a od petog vijeka p.n.e. takmice se i predstavnici drugih zemalja.

   Zene se nisu mogle takmiciti ni posmatrati igre. Drevne O.I. pocele su zakletvom takmicara da ce se boriti casno i posteno, i defileom ucesnika, a trajale su sedam dana od kojih su dva bila upotrebljena religiozni ceremonijal. Za vrijeme trajanja igara na teritoriji Grcke morao je vladati mir. U pocetku, jedina disciplina bila je trka.  Kasnije, posto se od grckih vojnika zahtjevala veca izdrzljivost, staza je povecana dva puta. Jedna od disciplina bila je i trcanje pod ratnom opremom. Radi stvaranja svestranije fizicki razvijenog borca, okretnijeg i umesnijeg u bliskoj i daljnoj borbi, uveden je i viseboj sa izrazito vojnickim disciplinama: trcanje, skok u dalj, bacanje koplja, bacanje diska i rvanje. Naknadno su uvodjene i mnoge druge discipline.

   Olimpijskim pobjednicima odavane su najvece pocasti, pa su i carevi kao Tiberije, Filip II Makedonski tezili za olimpijskom slavom. Najbolji plasirani takmicari dobijali su nagrade, ali duh O.I. bio je amaterski.

   Poslednje anticke O.I. odrzane su 393. g. kada ih je zabranio rimski car Teodosije II ( Olimpija je razorena ) da bi oznacio konacnu pobjedu Hriscanstva nad paganskom kulturom Antike. Iskopavanjima u Olimpiji 1892. g. otkriven je anticki stadion i u svetu je skrenuta paznja na davno zaboravljene O.I.

   Grci su pokusali da obnove O.I. 1859. g. i 1870. g. ali tek na inicijativu francuskog pedagoga Pjera De Kubertena, medjunarodni kongres u Parizu odlucio je 23. juna 1894. g. da se pokrenu moderne O.I.